5章

?谢观宁垂<i></i>身侧<i></i><i></i>指微微<i></i><i></i><i></i>，<i></i>皇<i></i>见状笑眯眯<i></i><i></i>口：“<i></i><i></i><i></i><i></i>打车，<i></i><i></i>送<i></i><i></i>程。”

<i></i>犹豫片刻，微微颔首：“<i></i><i></i>麻烦<i></i>皇<i></i><i></i>。”

<i></i>皇<i></i>狐狸眼弯弯<i></i>，<i></i><i></i><i></i>很<i></i>愉悦：“<i></i>麻烦。”

谢观宁打<i></i>副驾驶车门，矮身坐<i></i>。<i></i>皇<i></i>问<i></i><i></i><i></i>址，司机沉默<i></i><i></i><i></i>车<i></i>。

谢观宁本<i></i>担<i></i>宴<i></i>厅<i></i>相<i></i><i></i>言<i></i><i></i>况<i></i>再次<i></i><i></i>，<i></i>显<i></i><i></i>皇<i></i><i></i><i></i>极擅社交<i></i><i></i>，尤其<i></i><i></i>谢观宁莫名<i></i>异常<i></i>兴趣。两<i></i><i></i><i></i><i></i>往间，谢观宁<i></i>渐渐放松。

<i></i><i></i><i></i>摸爬打滚，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>赛场接触形形色色<i></i><i></i>物，<i></i><i></i>精<i></i>世故，<i></i><i></i>码<i></i>与<i></i>交往<i></i><i></i><i></i>差<i></i>。

<i></i>江厌<i></i>间<i></i><i></i>尴尬，<i></i>实<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>关系<i></i>实<i></i><i></i><i></i>言难尽。

<i></i>皇<i></i>坐<i></i><i></i>排，<i></i><i></i>撑<i></i><i></i>巴饶<i></i>兴致<i></i><i></i><i></i><i></i>：“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>怼周夫<i></i><i></i><i></i>候，<i></i><i></i><i></i><i></i>真<i></i>漂亮极<i></i>。”

谢观宁<i></i>顿：“您<i></i><i></i><i></i>？”

<i></i>皇<i></i>笑<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>呢，<i></i><i></i><i></i>戏呢。”

谢观宁见<i></i>未<i></i><i></i>悦<i></i>神色，<i></i>放<i></i><i></i><i></i>，<i></i>嘲<i></i>：“<i></i><i></i>逞口舌<i></i>快罢<i></i>，<i></i><i></i><i></i>真<i></i><i></i><i></i>，<i></i>丢脸<i></i><i></i><i></i><i></i>。”

“<i></i><i></i><i></i>打蛇捏七寸，<i></i>抓住<i></i><i></i>死穴，<i></i><i></i>轻易<i></i><i></i><i></i><i></i>翻身<i></i>余<i></i><i></i>。”<i></i>皇<i></i>赞<i></i>，<i></i><i></i>奇问<i></i>：“<i></i><i></i><i></i>既知<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>满，<i></i>针<i></i><i></i><i></i>，<i></i>什<i></i><i></i><i></i><i></i>？”

谢观宁哑<i></i>失笑，玩笑般<i></i>口：“<i></i><i></i>与<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>决定<i></i>。”

谢<i></i><i></i><i></i>容易<i></i>搭<i></i>周<i></i><i></i>机<i></i>，<i></i>怎<i></i><i></i><i></i>轻易放<i></i>？<i></i>怕<i></i>算<i></i>病倒<i></i>床<i></i>，谢<i></i>抬<i></i><i></i><i></i><i></i>抬<i></i><i></i>。

<i></i>皇<i></i><i></i><i></i><i></i>言，<i></i>透<i></i><i></i>视镜见<i></i>神<i></i>坦荡未<i></i>隐瞒，<i></i><i></i>由升<i></i><i></i>几分<i></i>感。

“<i></i>今<i></i>十八<i></i>？”

<i></i><i></i>低沉<i></i>声音蓦<i></i>响<i></i>，谢观宁<i></i>愣，透<i></i><i></i>视镜<i></i><i></i>男<i></i>清浅<i></i>目光，半晌才反应<i></i><i></i>，点<i></i>点头：

更多内容加载中...请稍候...

本站只支持手机浏览器访问，若您看到此段落，代表章节内容加载失败，请关闭浏览器的阅读模式、畅读模式、模式，以及关闭广告屏蔽功能，或复制网址到其他浏览器阅读！

本章未完，请点击下一章继续阅读！若浏览器显示没有新章节了，请尝试点击右上角或右下角的菜单，退出阅读模式即可，谢谢！

“军校？”<i></i><i></i><i></i><i></i>谢观宁稍显<i></i>瘦削<i></i>身躯，明显<i></i><i></i>诧异。

谢观宁似乎知<i></i><i></i><i></i><i></i>什<i></i>，笑<i></i>：“<i></i>机甲设计专业。”